Duygular Sözlüğü // Tiffany Watt Smith

OKUMA PARÇASI

Yukarı bakın. Bulutlara. Rüzgârsız gökyüzünde gri ve ciddiler mi? Yoksa hafif bir esintide tutamlar halinde kaygısızca dalgalanıyorlar mı? Alaca kırmızı günbatımına bulanmış ufuk arzuyla dolup öfkelenmiş mi?

Ressam John Constable’a göre gökyüzü duygularla doluydu. 1821’de yazdığı bir mektupta gökyüzünden “anahtar nota” ve “resimde duygunun temel organı” diye bahsetmişti. Bu nedenle de zamanının çoğunu bulutları kaydederek ve sınıflandırarak geçiriyordu. O zamanlar Londra’nın yakınlarındaki bir köy olan Hampstead’daki evinden elinde bir rulo kâğıt ve cebinde fırçalarla çıkıyor, kırlarda saatlerce oturup rüzgâr kâğıtlarını uçuştururken yağmur damlaları boyalarının içine dolarken, gökyüzünde hızla değişen bu şekilleri resmediyordu. Bir keresinde evde oturup eskizlerini son meteorolojik sınıflandırmalara göre tarih, zaman ve hava koşullarını not ederek düzenlemişti.

Constable gökyüzünün diline hâkim olmak istiyordu ve resimlerine bakıldığında bunu başardığı açıkça görülüyor. Ancak aynı zamanda isim koyma ve sınıflandırmaya kafayı takmış bir çağda yaşıyordu ve bu her şeyi tasnif etmeye duyulan arzu değişken ve akışkan gökyüzüyle hiç uyuşmuyordu. Bulutları sabitlemek o kadar zor ki... Onları gruplara ayırmak aslında sanat eleştirmeni John Ruskin’in kırk yıl sonra keşfettiği gibi “gerçek bir tanımdansa daha çok bir kolaylık” sağlıyordu. Bulutlar hep birbirlerine karışıyor ve akıp gidiyor. Birbirlerinden ayırmayı zorlaştıracak şekilde sınırlarını sürekli değiştiriyor.

Bulutlara bakın, bir duygunun her şeyin rengini bir anlığına değiştirdiğini görebilirsiniz, birden gökyüzü kendini yeniliyor ve o renk kayboluyor.

Kendi duygusal hava durumumuzu tanımak ve isimlendirmek en az bunun kadar garip bir iş. Şu an nasıl hissettiğinizi tarif etmeye çalışın. Trenden indiğinizde sizi karşılayacak kişi kalbinizin heyecanla çarpmasına mı neden oluyor? Ya da yarına yetiştirmeniz gereken bir işi düşündüğünüzde mideniz mi ağrıyor? Belki de sizi bu kitaba yönelten şey meraktı. Ya da eve dönmek yerine kitapçıda sayfa karıştırmanızın nedeni, uçarı bir başkaldırmayla gelen gönülsüzlük mü? Ümitli mi hissediyorsunuz? Şaşkın? (Sıkıldınız mı?)